Τρίτη, Ιανουαρίου 30, 2007

Στο σφυρί


Στο σφυρί

Ό μεγάλος J. K. Calbraith έλεγε ότι ο μηχανιστικός καπιταλισμός, το σύστημα της παραγωγής δηλαδή που αφήνει την αγορά (αυτό το άυλο πράγμα που στοιχειoθετούν οι επιμέρους αγορές των αγαθών, των υπηρεσιών, της εργασίας, του χρήματος κτλ) να καθορίζει απόλυτα τους κανόνες του οικονομικού παιχνιδιού, θα μας οδηγήσει σε απαξίωση και ευτελισμό των κοινωνικών σχέσεων! Και εγώ, μέγας οικονομολόγος λέγω ότι θα μας οδηγήσει σε ακόμη χειρότερα μονοπάτια. Και επεξηγώ. Από την έννοια του ανθρώπου και των αξιών του οδηγούμαστε άργα κάποιες φορές, και πολύ πιο γρήγορα κάποιες άλλες, στον κατήφορο της έννοιας του καταναλωτή και των αναγκών του. Εσύ τι λές Καταναλωτή?

Βασικές οικονομικές έννοιες

Α. Καταναλωτής: Ο καταναλωτής δεν έχει απόψεις, έχει ανάγκες. Ο καταναλωτής δεν έχει φίλους, έχει ανάγκες. Ο καταναλωτής δεν έχει μάνα, έχει ανάγκες. Και για να καλύψει αυτές τις ανάγκες καθημερινώς παίρνει το δισάκι του και κατευθύνεται σε αυτό τον πλασματικό χώρο που λέγεται αγορά και προσφέρει μέρος του ωραίου πλην περιορισμένου του εισοδήματος για να αγοράσει τις ποσότητες των αγαθών και υπηρεσιών εκείνων που θα καλύψουν τις ανάγκες του.

Β. Η αγορά: δεν είναι τίποτε άλλο από τον ιδανικό τόπο συνεύρεσης δύο προαιώνιων εχθρών...Αυτών που πουλούν και αυτών που αγοράζουν. Άτομα τα οποία έχουν εντελώς αντικρουόμενα συμφέροντα: οι μεν πρώτοι θέλουν να πωλήσουν τη μέγιστη δυνατή ποσότητα του προϊόντος τους στη μέγιστη δυνατή τιμή και οι δε να αγοράσουν τη μέγιστη δυνατή ποσότητα στην ελάχιστη δυνατή τιμή.

Γ. Η Τιμή: το ρητό λέει «πως τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει». Ισχύει? Τσου. Η τιμή είναι απλώς η θυσία που πρέπει να υποστεί ο αγοραστής για να ωφεληθεί από την κατανάλωση 1 μονάδας αγαθού. Και αντίστοιχα, τιμή είναι η ωφέλεια του πωλητή για την πώληση 1 μονάδας αγαθού. Γιατί αυτός ο δόλιος την έχει προ-υποστεί τη θυσία και το κόστος για την παραγωγή αυτής της μονάδας αγαθού. Λογικά σκεπτόμενοι και οι δύο θα θελήσουν ο μεν πρώτος να ελαχιστοποιήσει την θυσία του και ο δεύτερος να μεγιστοποιήσει την ωφέλεια του! Αντικρουόμενα τα συμφέροντα? Βεβαίως. Η τιμή λοιπόν αποτελεί τόσο το συνδετικό κρίκο των δύο, όσο και την άβυσσο που τους χωρίζει

Ας σκεφτούμε το εξής... Ο Καταναλωτής θέλει να αγοράζει και ο παραγωγός θέλει να πουλά. Ο καταναλωτής μπορεί αν το θελήσει να πουλήσει και αυτός? «Ναι», θα μου πείς Καταναλωτή, «το αυτοκίνητο ή το σπίτι του». Κι αν δεν έχει? «Τα ρούχα του, τα βιβλία του, τα υπάρχοντά του». Και αν δεν έχει? Τι μπορεί να πουλήσει? «Τίποτα» θα μου πείς. «Αμ δε», θα σου πώ εγώ. Μπορεί να πουλήσει κάτι ακόμη που είμαστε σίγουροι ότι κατέχει. Μα την ίδια του τη ζωή. Βεβαίως και μπορεί, και μη κάνεις τον ανίδεο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ. Σε άλλες εποχές υπήρχαν κάποιοι που νομίμως ζούσαν και πλούτιζαν από την αγοραπωλησία ζωών. Πίστευες, όμως, Καταναλωτή ότι κάτι τέτοια νοσηρά φαινόμενα έχουν πλήρως εξαληφθεί από τις νόμιμες τουλάχιστον «παραγωγικές δραστηριότητες».

Ε, έτσι νόμιζα κι εγώ μέχρι που άκουσα, έψαξα και έμαθα ότι σε αυτή την παγκόσμια αγορά, υπάρχει μια ηλεκτρονική αγορά, ένα θαύμα του πολιτισμού δηλαδή, στο οποίο μπορεί κανείς να αγοράσει και να πουλήσει ότι ποθεί η ψυχή του. Και βέβαια εκεί στράφηκε ο Αυστραλός, 24χρονος παρακαλώ, για να πουλήσει ότι μπορεί. Και όχι έτσι σε μια προκαθορισμένη τιμή, αλλά σε δημοπρασία. Ο Nicael (φωτό κα. Καταναλωτή παρατίθεται) προσφέρει τη ζωή του στο e-bay σε όποιον θέλει να την αγοράσει προς 24.222 αμερικανικά δολλάρια. Και δεν έχω ακόμη πολλά να πώ παρά να θέσω κάποιες ερωτήσεις:

1) Ως οικονομολόγος έχω «ανάγκη» να μάθω ποια ανάγκη τον ώθησε να πουλήσει τη ζωή του,

2) και μετά τι θα κάνει για ζωή? Αλλά τι λέω αυτό είναι εύκολο, θα αγοράσει μια καινούργια, ολοκαίνουργια και απαστράπτουσα, κατευθείαν από το κουτί, με εγγύηση 2 ετών και πλήρη after-sales υποστήριξη,

3) η ψυχή του πάει πακέτο, γιατί αν ναι τότε καλωσόρισε το διάβολο Καταναλωτή, ο οποίος ήρθε και θα μείνει γιατί έχουμε γίνει πολύ φτηνοί. Ή μπορεί να φύγει και να σταματήσει κι αυτός να ενδιαφέρεται γιατί η υπερπροσφορά ρίχνει τις τιμές και ευτελίζει το αγαθό.

4) Κι αν το έκανε για την πλάκα του? Τρομάζω και μόνο στην ιδέα, ανατριχιάζω.

5) Κ τέλος ποια ανάγκη ώθησε τον αγοραστή τη μέρα Χ, να πάρει το δισάκι του και να πάει στην παγκόσμια αγορά για να αγοράσει μια ζωή? Διάβολε, προσοχή. Ο ανταγωνισμός θεριεύει!!!!!!

Α, ξέχασα να πώ ότι και για σένα Καταναλωτή υπάρχει μια «νέα ζωή προς πώληση» αν το επιθυμείς (http://cgi.ebay.com.au/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=110078904033). Το manual έρχεται ως bonus.





Υ.Γ Η φωτό Κα. Καταναλωτή είναι ο Nicael Holt

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θέλω να κάνω δύο ερωτήσεις:
Α) Πόσο έκανε η ζωή του τυπούλη
Β) Αυτός που την αγοράζει τι μπορeί να κάνει με αυτήν?

mithradir είπε...

Έλα μου ντε και εγώ το ίδιο σκέφτομαι. Τι να πείς κωλογειτονιά και παλιοχαρακτήρες!!!!

Кроткая είπε...

καλά, μόνο 24 χιλιάρικα? μια άλφα ρομέο είναι πιο ακριβή...

cheapο τύπος...

(βγάλε το μοντερέησον πουλάκι μου!)

allmylife είπε...

τη ζωή του;;;;
όλη τη ζωή του;
και την πριν ζωή του;

φοβήθηκα αγαπητέ...

10 έτη εργάστηκα στη διαφήμιση.
(αναγκαστικά γιατί ο χώρος των βιβλίων ... καταλαβαίνετε)
Και κάπως , αν και κειμενογράφος ,
και αδαής περί των οικονομικών,
κάπως αισθάνθηκα πως λειτουργεί όλο αυτό.
Αλλά σήμερα,
με τρομάξατε!

allmylife είπε...

με τρομάζετε αγαπητέ!!!!!

allmylife είπε...

έχετε moderation....
μήπως γι' αυτό;;;

έλεγα λοιπόν για 25η φορά, πως:

την ζωή του;
όλη την ζωή του;
και την πριν ζωή του;
πως;

και έλεγα πως δούλεψα 11 χρόνια περίπου στην διαφήμιση και αν και κειμενογράφος , κάτι κατάλαβα για τους νόμους της αγοράς...

το σημερινό όμως ξεπερνά τον Φίλιπ Ντικ....

και να πω και κάτι ακόμη ξανά;

γράφετε πολύ όμορφα συντοπίτα...

mithradir είπε...

allmylife
Αγαπητή μου ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!!! Εγώ να δεις πως τρόμαξα και γιαυτό το έγραψα αυτό μήπως και ξετρομάξω. Αλλά πού. Ακόμη με κατατρέχει!!!

Κροτκάκι κι εγώ αυτό λέω. Μια ζωή για 24 ψωροχιλιάρικα. Και ο διάβολος παραπάνω δίνει!!!!!

Ρε παιδιά αυτό το moderation πως βγαίνει?