Το κοστούμι έμεινε για μέρες κρυμμένο στη ντουλάπα. Έμεινε και ξεχάστηκε. Μέχρι που ήρθες εσύ και μου είπες πράγματα και θάματα. Μου μίλησες για σένα, μου μίλησες για τη ζωή σου που έχτισες γύρω από ένα παιχνίδι. Μου μίλησες για το τραγούδι που σου έλεγε και σε έπειθε να μένεις εκεί. Να μην αλλάζεις παραστάσεις παρά να μένεις εκεί. Ακλόνητη. Βράχος. Γιατί έμεινες; Γιατί έμεινες μέχρι που τα παπούτσια σου γίνανε σκόνη, οι σόλες χώμα και τα τακούνια ανύπαρκτα; Γιατί χόρευες στο χορό που αυτός σου έμαθε; Χωρίς σταματημό; Γιατί δεν κάθησες να ξαποστάσεις; Γιατί δεν πήρες μιαν ανάσα κι ένα ποτήρι νερό; Γιατί συνέχισες να λικνίζεσαι στο δικό του το ρυθμό;
Όταν ρωτάω, θυμάμαι. Θυμάμαι το φυλαγμένο κουστούμι στη ντουλάπα κι αυτό γυαλίζει. Όπως την πρώτη φορά που το είδα. Γυαλίζουν τα τριμένα του γόνατα και οι αγκώνες και με φωνάζει κοντά του. Να πάω να το πιάσω να νιώσω τη λάμψη του.
Σε νιώθω, ξέρεις. Σε νιώθω πολύ καλά. Και ξέρω κι εγώ τις ερωτήσεις σου. Τις έχω μέσα μου και με κρατάνε στραμμένο στη ντουλάπα. Τις ξέρω καλά. Ξέρω και το τραγούδι αυτό των σειρήνων που σε κρατάει δεμένη στο άρμα του. Ξέρω και το πώς και το γιατί. Και την απάντηση την ξέρω.
Καληνύχτα για απόψε, κοστούμι.
Σε νίκησα.
Προσωρινά.
Καληνύχτα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
...ΔΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΩ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.
ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ.
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΝΙΚΑΜΕ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ!
τι μου κάνεις; Πολλές ερωτήσεις έχουμε όλοι μας και πασχίζουμε να βρούμε τις απαντήσεις. Αυτό που κατάλαβα πρόσφατα είναι ότι όσο περισσότερο πασχίζεις να απαντήσεις στις ερωτήσεις τόσο απάντηση δεν βρίσκεις. Το θέμα είναι να μην ρωτάς αλλά να πράτεις. Και ίσως να αναρωτιέσαι μετά!!!!!!!!
Φιλιά,
Π.
ΕΧΕΙΣ ΡΕΝΤΑ ΦΙΛΕ ΕΤΣΙ?
ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΟΤΙ ΣΠΑΝΙΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ...
;PpPPp
MAΑΑΑΤΣ
Δύσκολος πελάτης δηλαδή... Χμ να το λάβω υπόψη μου αυτό!!!!!
;PpPp
Δημοσίευση σχολίου