Η χρονιά τελειώνει. Άλλη μια χρονιά τελειώνει. Και οι ιστορίες μου δεν τελειώνουν. Η μελαγχολία μου δεν τελειώνει. Η μοναξιά μου δεν τελειώνει. Μεγαλώνει. Γύρισα και άνοιξα ξανά την πόρτα της ντουλάπας μου. Άνοιξα την πόρτα για να δω κρεμασμένη τη στολή μου. Αυτήν την στολή με τα τριμένα, τα μαύρα τα γόνατα, το γυαλιστερό της ύφασμα, τη στενή της κοψιά. Δεν μπήκα κατευθείαν μέσα, όπως έκανα άλλοτε. Στάθηκα στην πόρτα και την κοίταξα. Και σαν να έβγαλε μάτια και με κοίταξε πίσω. Ήταν δυο μάτια παγωμένα, δυο μάτια γυάλινα, κουρασμένα. "Βαρέθηκα", μου είπαν, βουβά. "Βαρέθηκα", μου έλεγαν, χωρίς δάκρυα. Γύρισα την πλάτη μου. Δεν κατάφερα να απομακρυνθώ 2 βήματα και γύρισα απότομα. Τα μάτια ήταν ακόμη εκεί, αλλά δεν με κοιτούσαν πια. Είχαν γυρίσει και κοίταγαν μπροστά, σε ένα αδιόρατο κενό. Δεν καταδέχτηκαν να μου ρίξουν 2η ματιά. Απογοήτευση, άρνηση, ανία, βουβός θυμός.
Φοβάμαι μήπως τα μάτια αποκτήσουν χέρια, γιατί τότε θα κλειδώσουν τη ντουλάπα και θα χάσω το τελευταίο μου καταφύγιο. Και τι θα κάνω τότε; Ή που θα πεθάνω ή που θα αρχίσω να ζω!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
ΔΕ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΚΛΕΙΔΩΣΕΙ Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ...ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΚΛΕΙΔΩΣΕΙΣ ΕΣΥ.
ΑΝΤΕ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ 2009 ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΣΟΥ..
ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΣ
ΥΓ.ΕΧΜΜΜ..ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ!
;P
Τι κάνεις; Πως τα πέρασες τις γιορτές; Εγώ καθόμουν 12 μερούλες και ξεκουράστηκα, βγήκα και ήπια μέχρι θανάτου και τώρα πάλι στη δουλειά!!! ευτυχώς δεν γίνεται χαμός. Είμαστε χαλαρά.
Άντε λοιπόν και στα δικά σου τα ξεκλειδώματα. Φιλιάαααααααα
Π.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΔΕΙΑ 14 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΠΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ!!!ΧΙΧΙΧΙ
ΤΩΡΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΤΑ ΙΔΙΑ!
ΠΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ
;P
ΜΑΤΣ
Δημοσίευση σχολίου