Σάββατο, Σεπτεμβρίου 22, 2007

Με προκαλεσαν...

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

Αρετή που έχει υμνηθεί ανά τους αιώνες. Τι σημαίνει αυτογνωσία, αλλά κυρίως τι εννοεί ο λέγων ή αλλιώς ο ερωτών όταν ερωτά, «έχεις αυτογνωσία?». Η ερώτηση τίθεται ως να σε ρωτούσε κάποιος «έχεις πορτοκάλια?». Και έστω ότι η απάντηση είναι ναι. Και βέβαια, αμέσως μετά ο ερωτών ερωτά «Και πόση αυτογνωσία έχεις?». Και εσύ δόλιε που θα απαντήσεις τι να πεις?
Είναι προφανές ότι την αυτογνωσία σου δεν θα τη μετρήσεις σε κιλά ούτε σε λίτρα. Θα τη μετρήσεις με τις πνευματικές εκείνες διεργασίες που σου δίνουν τη δυνατότητα να γνωρίζεις τον εαυτό. Τον εαυτό σε αντικειμενικούς όρους, δηλαδή τον εαυτό μόνο του, αλλά και τον εαυτό σε υποκειμενικούς όρους, δηλαδή σε σχέση με το όλον που τον περιβάλλει. Δηλαδή κατέχω κάποια ψήγματα αυτογνωσίας όταν μπορώ αυθόρμητα και χωρίς δεύτερη σκέψη να κατανοήσω όχι μόνο τις πράξεις, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά μου, αλλά τις γενεσιουργές αιτίες αυτών. Τι είναι δηλαδή αυτό που με κάνει να συμπεριφέρομαι με τον τάδε ή το δίνα τρόπο. Κατέχω δηλαδή την αντικειμενική αυτογνωσία: «Εγώ γνωρίζω το εγώ μου». Και όταν κατανοώ αυτές τις αιτίες, οι οποίες τις περισσότερες φορές βασίζονται και εκπορεύονται του ψυχισμού μου έχω τη δυνατότητα να καταλάβω τον εαυτό μου σε σχέση με τις πράξεις, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά των άλλων: «Εγώ, γνωρίζω τον εαυτό μου σε σχέση με τον εαυτό σου». Δηλαδή και λέμε κάτι το απλό: Κατανοώντας τον εαυτό μου αντικειμενικά, και σε δεύτερο πλάνο κατανοώντας τον εαυτό μου υποκειμενικά έχω τη δυνατότητα να κατανοώ τις πνευματικές διεργασίες που τον κάνουν να είναι αυτό που είναι μόνος του στο βουνό, ως ερημίτης, αλλά και αυτό που τον κάνει να είναι αυτό που είναι μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό σύστημα. Έχω δηλαδή καταφέρει ένα πολύ σημαντικό πράγμα: να μπορώ να αντιλαμβάνομαι τις διαδικασίες ως διαδικασίες που καθορίζουν το εγώ μου και το εγώ σου και το εγώ του. Και αυτές οι διαδικασίες δεν αλλάζουν στους ανθρώπους. Οι διαδικασίες είναι ίδιες. Αυτό που αλλάζει είναι ο ψυχισμός που τις καθορίζει.
Μην ψάχνεις μακριά. Και κυρίως μην ψάχνεσαι άσκοπα με ψευτοδιλήμματα. Δεν σκέφτεσαι την αυτογνωσία, αυτήν ή την έχεις ή δεν την έχεις. Σήμερα. Γιατί αύριο μπορεί και να μην την έχεις. Η διαδικασία είναι αέναη. Δεν σταματά, εξελίσσεται γιατί εξελίσσεσαι και εσύ, το αντικειμενικό εγώ σου αλλά και περιβάλλουσες συνθήκες. Δηλαδή τα εγώ των άλλων. Κάθε στιγμή η διαδικασία αναγεννάται γιατί αναγενόνται τα συναισθήματα που τη δημιουργούν. Τη σημαίνει λοιπόν αυτογνωσία είναι η σημαντική ερώτηση και όχι αν την έχεις. Γιατί σήμερα την έχεις και αύριο δεν την έχεις. Αυτογνωσία είναι η κατανόηση των συναισθημάτων σου και των πηγών των συναισθημάτων σου. Αν μένεις κοντά τους είναι πιθανό να την έχεις σήμερα αλλά και να συνεχίσεις να τη βρίσκεις κάθε στιγμή. Μάθε τι σημαίνει, μήπως και δώσεις σημασία στην συναισθηματική νοημοσύνη. Τότε θα έχεις μάθει και τι είναι, και αν την έχεις, αλλά κυρίως θα έχεις καταρρίψει την υπόθεση ότι σίγουρα θα την έχεις. Απέρριψε τη σιγουριά της λογικής και αφέσου στη ρευστότητα των συναισθημάτων. Όταν καταλάβεις τους νόμους (διαδικασία) και τη δυναμική αυτής της ρευστότητας θα είσαι πολύ κοντά στην αυτογνωσία. Συναισθηματικά ανώριμε ερωτώντα!

2 σχόλια:

Кроткая είπε...

μένω στο ότι η διαδικασία είναι αέναη. γιατί αν πεις πως σήμερα ξέρεις τον εαυτό σου, αυτό δεν φτάνει. αύριο κιόλας μπορεί κάποια πράγματα να είναι αλλιώς.
να γνωρίζεις ανά πάσα στιγμή λοιπόν.

mithradir είπε...

έτσι έτσι να είμαστε και λίγο δυναμικοί γιατί αλλιώς καταντάμε γραμμικοί, συνεπώς ντεμοντέ και ξεπερασμένοι.